3 Nisan 2014 Perşembe

Diş Macunu İçin Güzelleme

Asansörde camdan baktım. Daha doğrusu bakabildim. Çünkü şeffaf bir asansör. Camları var. Mesela belini kütürdetemezsin. Her yer kamera, mutlaka bazı gözlere yakalanacaksın. İnsanlar burada, birer smiley işareti gibi birbirine gönderilerek yaşıyor. Hiçbiri küfür bilmiyor, düşünsenize...



Bir tane lüks asansöre bindim. Herkes koşarak asansöre inip biniyor. Ama nasıl koşuyorlar... Anlayamadım. Asansör camlı. Teleferiğe benziyor. Herkes aşırı dikkatli. İliştirilmiş bir gülümsemeyle bakıyorlar. Bu alet, inişli çıkışlı hayatın ta kendisi gibi. İyi giyimli insanlar sürekli gülüyor.

Asansörde camdan baktım. Daha doğrusu bakabildim. Çünkü şeffaf bir asansör. Kabin küçücük olduğundan herkes çok dikkatli. İn, bin... Çık en üste; İn en alta... Camları var. Mesela belini kütürdetemezsin. Her yer kamera, mutlaka bazı gözlere yakalanacaksın. Saçları gayet muntazam yapılmış, ayakkabıları özenle boyanmış insanlar sürekli birbirine gülerek yaşıyor. Tek rahatsız edici şey, hepsinin parfüm sıkmış olması. Astım hastasıyım ya, bir ömür asansörde geçmez. Bunu anladım.

İn, çık, gülümse... "Günaydın" de. Bir de astımın varsa bu dünya sana pek uymaz bacım. Herkes, her an mutlu. Kalite kıyafetler içinde hepsi. Dil biliyorlar. Başka başka insanlarla ilişki kurmayı öğrenmişler. Gerçi ben aralarında çok sırıtmadım. Her yere uyum sağlayan iki yüzlü bir yanım var ya... Asansör çok komik vallahi. İnsanlar çok iyi. Hepsi birbirinden klas. Hiçbiri küfür bilmiyor. düşünsenize biraz... Hayret ettim. Asansördeyken bana gülümseyenlerin ne gördüğünü bilemem; benim asansörden gördüklerim bunlar...

Eylem Günlüğü